Na początku miesiąca wydawało się mi, że mam mnóstwo czasu. A potem zapomniałam. Wczoraj wieczorem się ocknęłam i prze ten jeden wieczór powstały hafciki. A dzisiaj poskładałam kartkę. Nie obyło się bez wpadki. Czerwony papier pod wpływem kleju puścił kolor i mam teraz kanwę w czerwone plamki. 🙂 Będę udawać, że tak miało być. 🙂
Pozdrawiam serdecznie 🙂
W październiku mamy kolor brązowy i mam nadzieję, że mi Katarzyna zaliczy taką ilość brązowego. Wprawdzie jest on w różnych odcieniach, ale jakoś na zdjęciach kiepsko to widać.
Nigdy bym nie pomyślała, że sfotografowanie brązowego jest takie problematyczne. Dodatkowo potraktowałam tło jedną nitką i to nie był dobry pomysł. Ale tak mnie zmęczyło wyszywanie dwoma na 20ct, że sobie odpuściłam, no i mam prześwity. Na żywo zakładka wygląda jednak lepiej niż moje mizerne próby fotograficzne za pomocą komórki.
Wzór pochodzi z firmy Crass Cross i jest naprawdę dobrze opracowany. Pewnie jeszcze go wyszyję, ale już na czarnej kanwie, bo tak jest zaprojektowany.
Och! Dla niezorientowanych – to Benedict Cumberbatch, mój absolutnie ulubiony aktor.
Pozdrawiam serdecznie 🙂
Zaczęłam nowy haft, na specjalne zamówienie mojego syna. Sam sobie wybrał ten konkretny wzór z przeznaczeniem na poduszkę. Na dzisiaj mam tyle, czyli trochę ponad jedną stronę schematu.
A tak ma wyglądać po skończeniu.
Pozdrawiam serdecznie. 🙂
Zrobiłam sobie sweterek do pracy, z bawełny Drops Safian w kolorze naftowoniebieskim według wzoru z gazetki Sandra extra 3/2021. Na zdjęciach wyszedł błękit, w rzeczywistości jest dużo ciemniejszy.
Po pierwszym praniu muszę skrócić rękawy, poza tym ta włóczka nieziemsko farbuje. Po paru praniach mogę mieć zupełnie inny kolor.
Pozdrawiam serdecznie 🙂
PS.
W komentarzach do listy książek pytacie, jak jestem w stanie czytać tak dużo. Po prostu czytam bardzo szybko i np godzinne czekanie w samochodzie, aż dziecko skończy trening, to około 100-150 przeczytanych stron. Razy cztery treningi w tygodniu plus inne okazje, gdy trzeba poczekać plus bezsenne noce ….. i tak jakoś wychodzi. 🙂
Wrzesień upłynął pod znakiem współczesnych kryminałów i mniej lub bardziej udanych psychopatów. 🙂
83/22 „Zapisane w kościach” Simon Beckett str.376/26298
Druga część serii z Davidem Hunterem. Tym razem doktor Hunter przybywa na Runę, jedną z wysp Hebryd Zewnętrznych, gdzie były policjant znalazł spalone zwłoki w opuszczonym domku.
84/22 „Szepty zmarłych” Simon Beckett str.360/26658
Ciąg dalszy powyższego. „Życie jest tym, co ci się zdarza, gdy pilnie sporządzasz swoje inne plany.”
85/22 „Wołanie grobu” Simon Beckett str.368/27026
Ciąg dalszy. Wyraźnie słabszy. Wrzosowiska Dartmoore i nieodnalezione zwłoki. Prawie od początku byłam pewna, kto zabił bliźniaczki.
86/22 „Niespokojni zmarli” Simon Beckett str. 416/27442
Ciąg dalszy. Zamordowani, a potem utopieni. Doktor Hunter jednak nie jest specjalnie bystry.
87/22 „Zapach śmierci” Simon Beckett str.440/27882
Ciąg dalszy. W opuszczonym szpitalu znajdują mumię ciężarnej kobiety.
88/22 „Tylko niewinni” Rachel Abbott str.540/28422
Wiedziałam prawie od początku kto zabił i dlaczego. Ciekawiło mnie tylko, co z tym zrobi nadinspektor Tom Douglas.
89/22 „Droga ucieczki” Rachel Abbott str. 488/28910
„Zamknij przeszłość i myśl o niej jak o miejscu,które kiedyś odwiedziłaś,ale w którym ci się nie podobało.”
90/22 „Niemy świadek” Agatha Christie str. 304/29214
Znowu morderstwo dla spadku i niezawodny Poirot, który tym razem wziął sprawiedliwość w swoje ręce, doprowadzając morderczynię do samobójstwa. Fajny trik z myślami psa.
91/22 „Zbieg okoliczności” Joanna Chmielewska str. 253/29467
Dwie Chmielewskie to dla policji trochę za dużo.
92/22 „Nieproszony gość” Charlotte Link str.419/29886
Zmęczyłam się tą książką. Takie to trochę nie wiadomo co, ni to kryminał, ni to powieść obyczajowa. Pomysł na intrygę niezły, ale chyba autorka nie wiedziała do końca, jak z tego wybrnąć.
93/22 „Ciernista róża” Charlotte Link str.600/30486
Wątek kryminalny jest w niej marginalny, a głównym tłem powieści są skomplikowane relacje między głównymi bohaterami zamieszkującymi małą wysepkę niedaleko wybrzeża Normandii.
94/22 „Wielbiciel” Charlotte Link str.421/30907
Leona jest świadkiem samobójstwa, a w lesie niedaleko Augsburga znaleziono zmasakrowane zwłoki młodej kobiety. Mam wrażenie, że autorka ciągle opisuje te same charaktery.
95/22 „Agata Raisin i zakopana ogrodniczka” M.C.Beaton str.218/31125
Perypetie mieszkańców Carsely ze szczyptą kryminału. Agatha Raisin panną Marple z pewnością nie jest i sporo jej brakuje. Ale w sumie całkiem przyjemne czytadełko.
96/22 „Idealne kłamstwo” Rachel Abbott str.424/31549
Matka, żona, nauczycielka, kłamczucha. Błędy młodości, hazard itp. W sumie trochę to naciągane i przekombinowane. Główna bohaterka ewidentnie ma rozdwojenie osobowości i jakoś nie budzi sympatii.
97/22 „Godzina zero” Agatha Christie str.173/31722
Spotkanie w posiadłości lady Tressilian żon świetnego sportowca – byłej z obecną – budzi wiele kontrowersji. Jednak problemem nie są relacje między kobietami, a niespodziewane zabójstwo samej gospodyni.Inspektora Battle dużo się nauczył od Poirota i łapie szalonego mordercę.
Rzutem na taśmę, ale jest kartka na zabawę u Kasi.
Pozdrawiam serdecznie. 🙂
We wrześniu mają królować szarości. I wprawdzie mówi się, że w nocy wszystkie koty są czarne, to u mnie wszystkie koty zostały szare. 🙂
Pozdrawiam serdecznie 🙂
P.S.
Odnośnie poprzedniego wpisu – dziękuję bardzo Wam wszystkim za komentarze. Na razie odłożyłam ten haft na półkę, ale już mi chodzi po głowie pewien pomysł, jak by go poprawić. Wykorzystam tą jego abstrakcyjność i może wyjdzie z tego coś fajnego. Gorzej już na pewno nie będzie, a jakby co, to zawsze mogę go po prostu wyrzucić. Tak jak wyrzuciłam wyszyty fragment kolosa, trochę żal tych 40 tysięcy krzyżyków i mojej pracy. Jednak zdecydowałam, że lepiej zrobić to teraz, niż mieć na koncie kolejną hafciarską wtopę. 🙂
Przemogłam się i w końcu wyszyłam ten wzór do ostatniego krzyżyka. Nie jestem zadowolona z rezultatu. Kiepsko to wygląda moim zdaniem i zupełnie nie tak jak miało.
Dla porównania – tak miało to wyglądać.
Różnica jest ewidentna, bardzo jestem rozczarowana. Nigdy więcej nie kupię gotowego wzoru, gdybym sama go zrobiła efekt byłby na pewno dużo lepszy. Mam nauczkę. Zastanawiam się teraz, czy go oprawić, czy raczej schować na dno szuflady. Co gorsza, z tego samego źródła mam schemat do mojego kolosa ze smokiem. Zastanawiam się teraz, czy nie lepiej odżałować te 40 tys. krzyżyków, niż potem kląć na czym świat stoi, jeśli efekt będzie równie żałosny.
Kolejna kartka na zabawę u Kasi.
Postanowiłam spróbować swoich sił w hafcie matematycznym. Wyszło, po nie powiem ilu próbach, jak widać powyżej. Jest to mój pierwszy i ostatni haft matematyczny, więcej nie będzie, to nie na moje zdrowie. 🙂
Pozdrawiam serdecznie. 🙂
69/22 „Polskie królowe. Żony królów elekcyjnych” Edward Rudzki str. 418/21295
Ciąg dalszy historii polskich królowych. I bardzo dużo pobocznych historii, szczególnie królewskich dzieci. Chwilami się gubiłam.
70/22 „Życie pana Moliera” Michaił Bułhakow str. 224/21519
Fabularyzowana biografia. Lubię biografie. Ale że wtedy kościół katolicki nie pozwalał pochować aktora…..
71/22 „Morderstwo odbędzie się…” Agatha Christie str.292/21811
W lokalnym pisemku mieszkańcy przeczytali ogłoszenie z zapowiedzią morderstwa. Moja ulubiona panna Marple rozwiązuje bardzo skomplikowaną intrygę.
72/22 „Noc i ciemność” Agatha Christie str. 224/22035
Wielka miłość i cygańska klątwa. Z początku myślałam, że to ma być coś w stylu Austen. Ale co za zaskakujący zwrot akcji. Ten psychopata bardzo się Christie udał.
73/22 „Podróż w nieznane” Agatha Christie str. 224/22259
Historia nie do końca szpiegowska z czasów zimnej wojny. Trochę nudnawa i mało wiarygodna. Jedyną ciekawą postacią jest multimilioner kolekcjonujący genialnych naukowców.
74/22 „Tajemnica jeziora” Raymond Chandler str.248/22507
Z wielkim smutkiem strwierdzam, że Chandler stał się dla mnie zanadto przewidywalny. Szkoda, bo bardzo lubię postaC Marlow`a.
75/22 „Cmentarzysko” Michael Connelly str.326/22833
Pies znajduje na wzgórzu kość, okazuje się że ludzką. A detektyw Harry Bosch odkrywa zagadkę morderstwa maltretowanego chłopca. Całkiem niezła, tylko ten wątek romansowy niezbyt pasuje.
76/22 „Ciemność mroczniejsza niż noc” Michael Connelly str. 344/23177
Detektyw Harry Bosch podejrzany o wymierzanie sprawiedliwości na własną rękę. Reżyser filmowy duszący kobiety w czasie seksu. Były specjalista FBI od portretów psychologicznych.
77/22 „Córki Wawelu. Opowieść o jagiellońskich królewnach” Anna Brzezińska str. 832/24009
Połączenie solidnej wiedzy historycznej i fantazji. Oglądamy losy królewien oczami karlicy Dosi. Ale przede wszystkim to książka o kobietach, ich życiu i roli w ówczesnym świecie. Trochę źle się czytało ze względu na format – małe kartki i bardzo gruba książka.
78/22 „Zabić drozda” Harper Lee str. 424/24433
Lata 30-te, południe USA i świat oglądany oczami małej dziewczynki. Książka rewelacyjna, taka do której się wraca i odkrywa na nowo.
„Ale jeśli istnieje tylko jeden rodzaj ludzi, to dlaczego nie możemy żyć ze sobą w pokoju? Skoro wszyscy są tacy podobni, czemu schodzą czasem z dobrej drogi i zaczynają gardzić sobą nawzajem?”
79/22 „Rany kamieni” Simon Beckett str. 336/24769
Wszystko w tej książce prawie do samego końca jest tajemnicą. Ale byłby z tego świetny film, coś na pograniczu filmu drogi i horroru. Czy Sean jest mordercą, czy ofiarą, co właściwie dzieje się na farmie, gdzie zniknął ojciec małego Michaela i czy Gretchen jest szalona? Same pytania, a odpowiedzi to właściwie ostatni rozdział.
80/22 „Chemia śmierci” Simon Beckett str.353/25122
„Nigdy nie wątp w człeka prawego i szlachetnego. Taki zawsze coś spieprzy. Oczywiście wszystko w imię większego dobra. ” Po pierwszych 2-3 stronach miałam ochotę rzucić lekturę, opisy są makabryczne. David Hunter – lekarz i antropolog sądowy rzucił pracę po rodzinnej tragedii. Ale spokojne angielskie miasteczko okazuje się kręgiem piekła. A najmniej podejrzana osoba okazuje się zbrodniarzem.
81/22 „Śpij spokojnie” Rachel Abbott str. 400/25522
Detektyw Tom Douglas i jego partnerka Becky. Facet z obsesją morduje wszystkich, którzy w jego mniemaniu przeszkadzają w jego związku z Olivią.
82/22 „Zabij mnie znów” Rachel Abbott str.400/25922
Manchester jako wylęgarnia seryjnych morderców i detektywi z poprzedniej książki. Sam pomysł ciekawy, trochę gorzej z realizacją, głównie przez marginalizację wątku demonicznego psychologa. Plus za doskonałe opisanie sposobu postępowania psychopaty z zakochaną kobietą.