Koszyczek i dziki lokator

W końcu pokaże jakąś skończoną robótkę – szydełkowy koszyczek do sypania kwiatów.

Samą cześć szydełkową zrobiłam wprawdzie jeszcze w zeszłym roku, ale żadne usztywnianie nie zdało egzaminu pogodowego, więc wyprałam i wrzuciłam na dno szafy z myślą o spruciu…. kiedyś.
Ale wyjęłam w końcu, pomyślałam…… i potraktowałam jeszcze raz wikolem, po czym wszyłam do środka oklejone materiałem pudełko po lodach, które posłużyło mi za formę.

Dziś córka sypała kwiaty z racji odpustu w naszej parafii i koszyczek wyszedł z tego bez szwanku.
A nie byłoby tego koszyczka, gdybym nie musiała wyjąc wszystkiego z szafy, żeby ja przesunąć.
Oto powód tej operacji

Taki dziki lokator zagnieździł się mi za szafą i pomyśleć, że przed ostatnimi Świętami Bożego Narodzenia robiłam generalny remont naszego pokoju (: Od takiego czegoś to normalnie ręce opadają – i jeszcze na dokładkę mam na środku pokoju wielki stos ubrań, które muszę włożyć z powrotem do szafy. A to naprawdę nie należy do moich ulubionych zajęć  ……….
Praca nad lasowiackim strojem powoli posuwa się naprzód, w zasadzie to mam już gotową spódnicę.

Problemem jest monotonia wzoru, no i jego wielkość – ten szlaczek na spódnicy ma długość 153 cm.

3 thoughts on “Koszyczek i dziki lokator

  1. Koszyczek rewelacyjny , dobrze ,że nie doczekał prucia 🙂
    A lokator wszedł na własną odpowiedzialność , a teraz precz 🙂

  2. Rewelacyjny jest ten koszyczek! Podziwiam jego anielską czystą biel, koroneczkę, jest taki delikatniuchny. A z pleśnią też mam problem zimą 🙁 wychodzi w kuchni i za żadne skarby nie chce sobie pójść

Comments are closed.